Азалиянең дус кызын үз туенда бикләп куйганнар

         Җырчы Азалия :
«Үз туем бернинди маҗараларсыз, әйбәт кенә узды. Ә менә бер иптәш кызымныкында кызык хәл булды. Кыз урлау гадәте бар бит инде, әйеме, кәләшнең иптәш кызы да моны качырырга уйлый, кафеның бәрәңге саклый торган караңгы, суык бүлмәсенә ябып куя да китә. Ә бу вакытта туйның иң кызган чагы була, онытылып уеннарда уйный, нишләптер, кияү балакай да кәләшне уйламый, дуслары белән була. Җәйге кичтә урамда рәхәт, күптән күрешмәгән туганнар, дуслар жыелышкан – сөйләшер сүзләр күп. Сөйгәнен эзләргә уенда да юк моның. Ә дус кызыбыз караңгыда җиңелчә туңып, басып торып арып бетә, беркем килми. Иптәш кызының эзе дә юк. Аптырагач ишеккә дөбердәтеп, кычкырып карый. Ашарга пешерүче апалар ишетеп, аны ачып чыгаралар. Бу хәлдән соң кәләш иптәш кызына бик үпкәләп, берара сөйләшмичә йөрделәр. Хәзер инде элеккечә якын дуслар, ләкин туйны искә төшерсәк, көлә-көлә эчләр авыртып бетә. Ә ул вакытта бер дә кызык түгел иде, андый хәлдә калырга язмасын».