Гөлүсә Батталова: "Ирем андый түбәнлеккә бармас иде..."

Аның иҗатында корыч ныклыгы да, давыллы хисләр дә, тарих та, хатын-кыз күңеленең нәфислеге дә урын алган. Гөлүсә Батталова исеме бүгенге әдәбиятны күзәтеп барган кешеләргә генә түгел, интернет белән дус булганнар өчен дә яхшы таныш. Ул күпләребез кебек авылга читтән генә сокланып йөрми, ә бөтен җаны-тәне белән шунда берегеп, иҗат итеп яши.

– Үземне җыр сүзләре авторы буларак алай аерып күрсәтәсем килми, минем сүзләргә язылган җырлар алай бик күп түгел әле. Әмма соңгы елларда композиторлар белән эшләү ешая башлады. Моны “Безнең җыр” проектының уңышлы нәтиҗәсе, төп максатына ирешүе дип саныйм. “Калеб” оештырды. Ул, иң беренче чиратта, татарның иҗади яшьләрен үзара таныштыру, берләштерү максатыннан оештырылган иде. Без әлеге проектта композиторлар, җырчылар белән танышып, бер казанда кайнадык. Хәзерге вакытта актив хезмәттәшлегебез дәвам итә. Алар белән тудырган җырларны ишетеп, миңа башка композиторлар да мөрәҗәгать итә. Әмма моны үземнең төп иҗади эшем дип санамыйм. Җыр авторы булу өчен бик зур осталык кирәк. Җырның сүзләре бик гади дә, шул ук вакытта тирән фикерле дә, җырлап тора торган да булырга тиеш. Шуңа күрә миңа әле өйрәнәсе дә өйрәнәсе.

 

– Андый хыял бар. 2021 елда “Кесә тулы давыл” дип аталган яңа шигырьләр җыентыгым дөнья күрде. Китапны тәкъдим итү кичәсен кайчан үткәрәсең дигән сораулар, әлбәттә, бик күп. Үзем эшләгән “Әтнә” драма театры тарафыннан да тәкъдим булды. Әдәби кичә үткәрү күп көч һәм вакыт таләп итә. Андый тәҗрибәм юк, әмма бу хыял кайчан да булса чынга ашар дип өметләнәм.

– Алмаз белеме буенча радиофизик. Иҗатымның иң беренче укучысы, тәнкыйтьчесе ул. Безнең гаилә – физика белән лириканың иң гармонияле союзы дип саныйм. Ирем – мине тулысынча аңлый торган кеше. Иҗат кешесенең үз дөньясы барлыгын, ул башка кешеләргә бик охшамаганлыгын, сәеррәк яклары да булуын Алмаз бик әйбәт аңлый. Техник фәннәр буенча белгеч булса да, миңа төпле киңәшләрен бирә, тәнкыйтен дә җиткерә.

 

– Бу сорауны Алмаз ишетсә, елмаеп кына куяр иде, мөгаен. Ирем үз-үзенә, миңа, мәхәббәтебезгә, гаиләбезнең ныклыгына бик ышанган кеше, ышанычлы ир-ат. Шуңа күрә көнләшеп, андый түбәнлеккә бармас иде, чөнки ул бик көчле рухлы. Мәхәббәт шигырьләренең иҗат кешесендә тууы – табигый хәл.

 

– Бу кискенрәк итеп әйтелгән сүзләр, әмма төбендә яткан фикер белән килешәм. Синең җаның, чынлап та укучы тарафына ялангач көе бара. Әгәр дә шагыйрь иҗат иткәндә тулысынча ачылмаса, ул шигырьләр, хисләр ышандырмаячак, укучы күңелендә кайтаваз тапмаячак. Укучыны алдалап булмый. Шуңа күрә бу фикер белән килешми мөмкин түгел.